Ongeveer 80% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd ontwikkelt vleesbomen — niet-kankerachtige tumoren die groeien in de baarmoeder — toch is het vaak onduidelijk wat veroorzaakt hen.
Wetenschappers hebben lang vermoed dat genetica een rol, net als hormonen, voeding en belangrijke stressoren in het leven. Nieuw onderzoek van wetenschappers van de Northwestern University suggereert dat chemicaliën waaraan we in het dagelijks leven worden blootgesteld, ook kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van baarmoederfibromen bij veel vrouwen.
Volgens het rapport, verstoren deze chemicaliën — die worden aangetroffen in kunststoffen die worden gebruikt in voedselverpakkingen, medische producten (zoals infuuszakken bijvoorbeeld) en cosmetica — de hormoonfunctie en kunnen leiden tot de groei van hormoongevoelige tumoren zoals baarmoederfibromen. Hoewel deze chemicaliën giftig zijn en direct menselijk weefsel kunnen beschadigen bij inslikken of inademen, zijn ze toegestaan in de Verenigde Staten en worden ze vaak en vaak gebruikt.
Uit eerder onderzoek is gebleken dat er een verband bestaat tussen hormoonontregelende chemicaliën en baarmoederfibromen en andere hormoongevoelige gezondheidsproblemen zoals borstkanker en endometriose. Maar dit rapport, dat maandag in de Proceedings of the National Academy of Sciences is gepubliceerd, is een van de eerste die identificeert hoe deze chemicaliën de hormoonfunctie verstoren.
“Momenteel niet verboden milieuverontreinigende stoffen, genaamd ftalaten, veroorzaken aanzienlijke reproductieve problemen, waaronder de groei van vleesbomen gebruikmakend van stimulerende verschillende moleculaire routes in deze tumoren,” correspondeert de auteur van het onderzoek Dr. Serdar Bulun , voorzitter van de afdeling verloskunde en gynaecologie aan de Northwestern University Feinberg School of Medicine en een arts van Northwestern Medicine vertelde HuffPost.
Voor het onderzoek maten de onderzoekers de hoeveelheid DEHP – het meest gebruikte hormoonontregelende ftalaat – in de urine van 712 deelnemers. Volgens het rapport worden we voortdurend blootgesteld aan DEHP via medische producten, eten, drinken en stof dat in de lucht hangt.
Het team ontdekte dat degenen met hogere niveaus van DEHP-sporen in hun urine een groter risico hadden op met een symptomatische baarmoederfibroom. Elk 10% verhoging van de ftalaatconcentratie ging gepaard met een 6% hoger risico op de ontwikkeling van vleesbomen.
De onderzoekers onderzochten ook waarom ftalaten de groei van vleesbomen beïnvloeden door cellen van sommige vleesbomen van de patiënt bloot te stellen tumoren tot verschillende soorten ftalaatmetabolieten of de stoffen die overblijven nadat ftalaten in het lichaam zijn gemetaboliseerd.
Ze ontdekten dat hoge doses ftalaten een hormoonroute activeerden die vleesbomen hielpen te overleven en uit te breiden. “We ontdekten het ftalaat DEHP en zijn afbraakproducten in veel grotere hoeveelheden in de urine van vrouwen die ook symptomatische baarmoederfibroomtumoren hebben. Vervolgens stelden we de vraag of dit verband causaal was. En het antwoord was ja,” zei Bulun.
Wat we weten over hormoonontregelende chemicaliën en onze gezondheid
Verleden onderzoek is geassocieerd hormoonontregelende chemicaliën met baarmoederfibromen, wat suggereert dat hoe hoger de ftalaatconcentratie in het lichaam is, hoe groter het risico op baarmoederfibromen. Bewijs heeft ook deze soorten chemicaliën voor borstkanker, endometriose, veroudering van de eierstokken en verminderde spermaproductie en -functie, zei Bulun.
Wetenschappers vermoeden dat ftalaten de groei van vleesbomen bevorderen door de productie van oestrogeen en progesteron na te bootsen of te blokkeren —
Maar deze nieuwe bevindingen werpen enig licht op hoe gifstoffen in onze omgeving sommige van onze hormonale processen veranderen en dragen bij aan de ontwikkeling van baarmoederfibromen en andere reproductieve gezondheidsproblemen. “Omdat de manier waarop baarmoederfibromen zich ontwikkelen en groeien niet goed wordt begrepen, is deze nieuwe studie zeker belangrijk om de mogelijke mechanismen bloot te leggen waardoor de blootstelling van een vrouw aan het milieu haar risico op baarmoederfibromen kan verhogen,” zei Whirledge.
Helaas, hoewel veelgebruikte chemicaliën worden getest op toxiciteit, wordt hun vermogen om met de endocriene functie te knoeien niet nauwkeurig onderzocht, voornamelijk omdat de gezondheidseffecten lastig te beoordelen kunnen zijn. “De effecten zijn niet altijd gerelateerd aan de dosis, en soms worden grote effecten gezien bij lage of hoge doses, en de effecten van hormoonontregelaars zijn niet altijd meteen duidelijk,” zei Whirledge, eraan toevoegend dat het duidelijk is dat ze onze gezondheid aanzienlijk kunnen veranderen gedurende het hele proces. onze levensduur.
“Deze nieuwe studie is zeker belangrijk om de mogelijke mechanismen bloot te leggen waardoor de blootstelling van een vrouw aan het milieu haar risico op vleesbomen.”
– Shannon Whirledge, universitair hoofddocent verloskunde, gynaecologie en voortplantingswetenschappen
Moeten we zeker vermijden producten?
Volgens Bulun is het het overwegen waard. Hij adviseert plastic flessen te vermijden en plastic voedselverpakkingen — kies waar mogelijk voor glazen bakjes en vermijd polyvinylchloride (PVC)-bevattende producten verpakt met ftalaten.
Het is een beetje moeilijker om ftalaten volledig te ontwijken, omdat ze zijn overal. “Deze chemicaliën zitten in honderden verschillende producten en in de meeste gevallen worden ze niet vermeld op de etiketten van de productverpakkingen,” zei Whirledge. Bulun raadt aan om de ingrediënten van voedsel, make-up of huishoudelijke producten die je gebruikt zorgvuldig te controleren. Zoek naar magnetronbestendige bakjes, speelgoed en consumentenproducten die 0013935120307696gelabeld ftalaatvrij. Omdat zoveel medische producten een hoog gehalte aan ftalaten bevatten, kan het de moeite waard zijn om uw zorgverlener te vragen of ze ftalaatvrije opties hebben.
De beste manier om verandering tot stand te brengen — bewustmaking van het publiek. Denk terug aan de 0013935120307696geval van BPA: groeiend bewijs en publieke druk dwongen de wetgevers er uiteindelijk toe om het gebruik van de stof in bepaalde producten, zoals babyflessen, te verbieden.
Hopelijk kan hetzelfde gebeuren met ftalaten, volgens Whirledge. “De studie van de groep van Dr. Bulun is een grote stap in de richting van het leggen van de basis van onderzoek die nodig is om te begrijpen hoe blootstelling aan ftalaten de gezondheid en het ziekterisico kan beïnvloeden, zodat vrouwen kunnen pleiten voor veiligere producten,” zei Whirledge.
0013935120307696